എനിക്ക് ഇംഗ്ലീഷ് ഒരു ദൗർബല്യമാണ്. വിശേഷേണയുള്ള ദൌർബല്യം അല്ല - സാമാന്യമായ ദൌർബല്യം.
ആദ്യത്തെ ആറ് വര്ഷം LKG മുതല് നാലാം ക്ലാസ്സ് വരെ സായിപ്പിന്റെ പോലെ, ബാഡ്ജോടു കൂടിയ കണ്ഠകൗപീനവും, അരപ്പട്ടയും, ചരണാവരണത്തോട് കൂടിയ പാദരക്ഷയും വേണ്ടുന്ന ഇംഗ്ലീഷ് സ്കൂളിലാണ് പഠിച്ചത്. അവിടെ ഇംഗ്ലീഷ് ആശയവിനിമയത്തിനായി ഉപയോഗിക്കണം എന്ന് ഇടയ്ക്ക് നിയമം വന്നു. അക്കാലത്ത് ഓരോന്നൊക്കെ ഇംഗ്ലീഷിൽ ചോദിക്കുന്നത് ചില ടീച്ചർമാർക്ക് ഗൌരവമേറിയ അജണ്ടയായിരുന്നു. ഇപ്പോചൈനീസ് കേൾക്കുന്നത് പോലെ ആയിരുന്നു അന്ന് ഇംഗ്ലീഷ് കേട്ടിരുന്നത്.
അതുകൊണ്ടെന്തുണ്ടായി? സമാനചിന്താഗതിക്കാരായ മലയാളപ്പിള്ളേർ, അനായാസേന ഒഴുകിപ്പോകുന്ന തരം ഇംഗ്ലീഷിന്റെ ഒരു വകഭേദം, ദൈനംദിന ആശയവിനിമയത്തിനായി അവിടെ വെച്ച് വികസിപ്പിച്ചെടുത്തു.
എന്തെങ്കിലും പറ്റാത്തത് പറഞ്ഞാൽ..
"ഈസ്റ്റ് വണ് മോസ്ക്.. ദേറ് ഗോ ഏന്ഡ് സേ"
(അങ്ങ് കെഴക്ക് ഒരു പള്ളി ഉണ്ട്. അവിടെ പോയി പറഞ്ഞാ മതി.)
രാവിലെ വന്ന പാടെ ഹോം വർക്ക് ചെയ്യാത്ത ഇണയെ തപ്പുന്നവർ പറയുന്നത്..
"യൂ ഹോം വര്ക്ക്? ഐ നോ ഹോംവര്ക്ക് .."
(നീ ഹോംവര്ക്ക് ചെയ്തോ? ഞാന് ഹോംവര്ക്ക് ചെയ്തില്ല.)
കോണി ഓടിക്കയറിയഏതോ ആണ്കുട്ടിയുടെ കൈ പോകുന്ന വഴിക്ക് മേത്ത് തട്ടിപ്പോയതിന് നാലാം ക്ലാസ് പെണ്കുട്ട്യോള് പറഞ്ഞത്.
"ഹീ ടച്ച്?", "ഉം ടച്ച്", "ഓ മൈ ഗോഡ്"
(ആ ചെക്കൻ നിന്റെ കയ്യിമ്മല് തട്ട്യോ? ഉം.. തട്ടി. ന്റീശ്വരാ..)
ഇംഗ്ലീഷ് പറയണം എന്ന് ആഗ്രഹമില്ലാത്ത ചില പിള്ളേര് അവിടെ പോയി കണ്ഠകൗപീനം കെട്ടാനും, ചരണാവരണത്തോട് കൂടിയ പാദരക്ഷ ഇടാനും, കാണാപ്പാഠം പഠിയ്ക്കാനും നന്നായി പഠിയ്ക്കും. ഇന്നത്തെ പോലെ ടിവിയും മറ്റു മാധ്യമങ്ങളും പ്രചാരത്തിൽ ഇല്ലായിരുന്നത് കൊണ്ട്, മലയാളം മാത്രം സംസാരിച്ച് പഴകിയ കുടുംബത്തിൽ നിന്ന് വന്നവർക്ക് ഇംഗ്ലീഷ് പറച്ചിൽ ഒരു പുതിയ അനുഭവം ആയിരുന്നു. നല്ല താൽപര്യം ഇല്ലാത്ത തരം പഠിപ്പ് പഠിക്കുന്നവരുടെ ഇംഗ്ലീഷ് പറച്ചിൽ "ദേറ് ഗോ ഏന്ഡ് സേ" ആയില്ലെങ്കിലല്ലേ അദ്ഭുതപ്പെടേണ്ടത്? തിയറി കുഴപ്പമില്ലാതെ മുന്നോട്ട് പോയി. പ്രാക്ടിക്കൽ മുമ്പ് പറഞ്ഞ ദേറ് ഗോ ഏന്ഡ് സേ.
പിന്നീട് അഞ്ച് മുതല് പത്തു വരെ പഠിച്ച സ്കൂളിൽ ഇംഗ്ലീഷ് പറയണമെന്നേ ഇല്ലായിരുന്നു. വിഷയങ്ങള് ഇംഗ്ലീഷില് ആയത് കൊണ്ട് ഒരു പരിചയം വന്നു. "ഒരുവേള പഴക്കമേറിയാൽ ഇരുളും മെല്ലെ.." എന്ന് ആശാൻ പറഞ്ഞത് പോലെ പഴകിപ്പഴകി ഇംഗ്ലീഷ് വെളിച്ചം കുറച്ച് കിട്ടി (ആശാൻ പറഞ്ഞത് സീത ആശ്രമത്തിൽ കഴിഞ്ഞപ്പോൾ ആണെന്ന് അമ്മയുടെ സാക്ഷ്യം!). പശു മൂത്രമൊഴിക്കുന്നതു പോലെ, ഇംഗ്ലീഷ് അനിർഗളം പുറത്തേക്ക് വരില്ലെങ്കിലും, ചാണകം വീഴുന്ന നിലവാരത്തിലൊക്കെ വരും. പ്രയോഗം കുറവായത് കൊണ്ട് ചാണകത്തിൽ നിന്ന് മൂത്രത്തിലേക്ക് കാലാന്തരേ പരിണമിച്ചുമില്ല, എന്നിലെ പശു മലയാളത്തിൽ മൂത്രമൊഴിച്ചും ഇംഗ്ലീഷിൽ ചാണകമിട്ടും സ്വസ്ഥമായി കഴിഞ്ഞു കൂടുകയാണ് ഉണ്ടായത്.
കഥയ്ക്ക് ട്വിസ്റ്റ്. വിവാഹം കഴിഞ്ഞു. പ്രിയതമ മുഴുനീളം മലയാളം സ്കൂളില് പഠിച്ചു പോന്ന കുട്ടിരത്നമാണ് (ന്നെ സ്ത്രീന്ന് വിളിക്കല്ലേ.. ). അതിന്റെ ലാളിത്യം സദാ പ്രകടമായിരുന്നെങ്കിലും എസ്. എസ്. എല്. സി ക്കുള്ള മാര്ക്ക് വെച്ച് പല തവണ ഞാന് പീഡിപ്പിക്കപ്പെട്ടിരുന്നു, സ്കൂൾ ജീവിതം അയവിറക്കുന്നതിനിടയിൽ ഇത്തരം സംഗതികൾ കടന്നു വരും..
"പിന്നെല്ലേ എസെല്സിക്ക് ഞാന് കുത്തിയിരുന്ന് പഠിച്ചതാ സോഷ്യല്, ഓരോ പാഠോം തൊടക്കം മുതല് അവസാനം വരെ കാണാണ്ട് പറയ്വായീനു. ഐല് ഇനിക്ക് ഐമ്പേല് ഐമ്പേ കിട്ടി. കിരണ്ന് എത്തറ്യാ..?"
അവൾക്കും ഇംഗ്ലീഷ് ദൌർബല്യം ആയിരുന്നു. എനിക്ക് ആറ് വർഷത്തെ ഇംഗ്ലീഷ് കാറ്റേറ്റ് അല്പസ്വല്പം പ്രയോഗങ്ങളൊക്കെ വശത്തായിരുന്നു.
എന്നിരുന്നാലും ജലാംശത്തിന്റെ ഏറ്റക്കുറച്ചിലുള്ള രണ്ടു തരം ചാണകമായിരുന്നു ഞങ്ങൾ ഇരുവരുടെയും ഇംഗ്ലീഷ്.
ജോലിയിൽ പരിഭാഷയ്ക്ക് ഒരു കൈത്താങ്ങ് വേണ്ടി വരുമ്പോഴൊക്കെ ഞാൻ ഓടിച്ചെന്ന് മൂക്കില്ലാ രാജ്യത്തെ മുറിമൂക്കന് സായിപിന്റെ ആ വേഷമെടുത്തിട്ട് എസ് എസ് എല് സി പീഡനത്തിന്റെ ക്ഷീണമങ്ങ് തീര്ക്കും. ഒരു ഇംഗ്ലീഷ് മുല്ലയാണ് ഞാന് എന്നത്രേ അവളുടെ തെറ്റിധാരണ.
വിവാഹം കഴിഞ്ഞ് പുതിയ ജോലിയില് പ്രവേശിച്ച കാലത്ത് മിക്കവാറും ദിവസങ്ങളില് Client ആയിരുന്ന സായിപുമായി text chat ഉണ്ടാകുമായിരുന്നു അവള്ക്ക്. അത് കൈകാര്യം ചെയ്യുന്നതിനിടയില് നടന്ന ഒരു കുഞ്ഞു കാര്യം പങ്കു വെക്കാനാണ് ഇത്രയും വലിയ മുഖവുര!
(അല്ലെങ്കിലും ഫ്രണ്ട്സിന്റെ ഒക്കെ മുന്നില് ന്നെ കരിവാരിത്തേക്കാൻ പ്രത്യേക താല്പര്യം ആണല്ലോ!
പൊന്നേ, ഒരു കുഞ്ഞ് നർമ്മം പങ്കു വെക്കലല്ലേ!)
ഒരു ദിവസം കാലത്ത് സായിപ് എന്തോ ജോലിയുടെ കാര്യം ചാറ്റ് ചെയ്തു ചോദിച്ചു. ഇന്ന ഇന്നതൊക്കെ ചെയ്തു തീർന്നു, ഇനി ഇതൊക്കെ ചെയ്യാനുണ്ട് എന്ന രീതിയിൽ അവൾ മറുപടി പറഞ്ഞു. എല്ലാം കഴിഞ്ഞപ്പോള് സായിപ് കഠിനമായ എന്തോ അവളോട് പറഞ്ഞത്രേ.എന്നിട്ട് ഗുഡ് ബൈ പറഞ്ഞ് ലോഗ്ഔട്ട് ചെയ്തു.
സംഭവം ഗുരുതരമായെന്ന് അവൾക്ക് ബോധ്യമായി. ജോലിയുടെ കാര്യത്തില് എന്തോ വീഴ്ച സംഭവിച്ചോ? അതിനും മാത്രം ഒന്നും ഉണ്ടായും ഇല്ലല്ലോ. എവിടെയാണ് വീഴ്ച എന്ന് വ്യക്തമായി മനസ്സിലാവുന്നില്ല. എന്തായാലും സായിപ്പ് അത്ര രസത്തിലല്ല. ആവലാതിയോടെ സീറ്റില് നിന്ന് എഴുന്നേറ്റു pantry യിലേക്ക് നടന്നു. കൂട്ടുകാരുമായി ഈ ആവലാതി പങ്കു വെക്കാമെന്നുറച്ചു. എന്തെങ്കിലും പ്രതിവിധി കിട്ടിയാലോ എന്നാ പ്രതീക്ഷയിൽ അവിടെയിരുന്ന് ചായ കുടിക്കുന്നവരുടെ അടുത്തെത്തി.
അവള് : "എന്റീശ്വരാ.." (ടെന്ഷന് .. )
കൂട്ടുകാരി : "എന്താ.. എന്താ പറ്റിയേ.."
അവള് : "കൊഴപ്പായെടോ.. രാവിലെത്തന്നെ സായിപിന്റെ അടുത്ത്ന്ന് കേട്ടു.."
കൂട്ടുകാരി : "എന്താ കാര്യം.. ഇമ്മക്ക് സമാധാനം ഇണ്ടാക്കാം."
അവള് : "Client ഇന്നോട് ചൂടായി."
കൂട്ടുകാരി : "എന്തിന്.."
അവള് : "അത് ഇനിക്കും മനസ്സിലാവുന്നില്ല.. ജോലി ഒക്കെ നന്നായി പോക്വായിരുന്നു.. ഞാന് അങ്ങോട്ട് Update നേരത്തേ പറയാത്തത് കൊണ്ടാണോന്നാ സംശയം."
കൂട്ടുകാരി : "അപ്പോ Update കൊടുത്തില്ലേ?"
അവള് : "അതൊക്കെ ചെയ്തതാ, ഇന്നലെ mail അയച്ചു. ഇന്ന് കാലത്ത് chat ചെയ്തപ്പോഴാന്ന് നേരിട്ട് പറഞ്ഞത് എന്ന് മാത്രം. അതിന് ചൂടാവണോ? ഇനി സാറിനോടെങ്ങാന് പോയി പറഞ്ഞ് കൊഴപ്പാവോ ഈശ്വരാ?"
കൂട്ടുകാരി : "സായിപ് എന്താ നിന്നോട് പറഞ്ഞേ? വല്ല ചീത്തയോ മറ്റോ?"
അവള് : "ചീത്ത പറഞ്ഞില്ലാന്നേ ഉള്ളൂ.."
കൂട്ടുകാരി : "പിന്നെ ?"
അവള് : "ഇന്നോട് പറയ്വാ.."
കൂട്ടുകാരി : "പറഞ്ഞ കാര്യം പറയെടോ."
അവള് : "Sounds good" ന്ന്
ഇത്തിരി നേരത്തെ ചിരിക്ക് മുന്നോടിയായുള്ള ലാഘവമുള്ള നിശബ്ദത. അതറിഞ്ഞ്, എന്തോ അമളി പറ്റിയെന്ന് അവള് ഉറപ്പിച്ചു. അമളിയാണെങ്കിലെന്താ പേടിക്കാനൊന്നുമില്ലല്ലോ എന്ന് സമാധാനിച്ചുകൊണ്ട് അവള് ചോദിച്ചു :
"എന്താ.. അതിന് വേറെ വല്ല അര്ത്ഥോം ണ്ടോ?"
കൂട്ടുകാരി : "അതിന് ഒരു അര്ത്ഥമേ ഉള്ളൂ.."
അവള് : "എന്തായാലും വേണ്ടില്ല.. നല്ലതല്ലേ മോളേ ആ അർത്ഥം?"
കൂട്ടുകാരി : "ഗുഡ് എന്ന് കേട്ടാ അറഞ്ഞൂടെ മണ്ടൂസേ നല്ലതാണ് ന്ന്.."
അവള് : "അതെനിക്കറിയാം.. പക്ഷെ അതു മാത്രല്ലല്ലോ പറഞ്ഞേ.. സൌണ്ടും കൂടി ഇല്ലേ?"
കൂട്ടുകാരി : "നീയെന്ത് അർത്ഥാ വിചാരിച്ചേ?"
അവള് : "Sound ന്ന് പറഞ്ഞാ ഒച്ചാന്നല്ലേ അര്ത്ഥം. Good ന്ന് പറഞ്ഞാ നല്ലത്. Sounds good എന്ന് പറയുമ്പോ - ഒച്ച എടുത്ത് ചോദിച്ചത് കൊണ്ട് കാര്യങ്ങളൊക്കെ നല്ല പോലെ മനസ്സിലാക്കാനായി, എന്നാ പറഞ്ഞത്ന്ന് വിചാരിച്ചു!
കൂട്ടുകാരി : "എന്റമ്മോ! ഇത്ര കടന്ന് ചിന്തിച്ചു പോയോ? നീ പറഞ്ഞത് കേട്ടിട്ട് നന്നായി തോന്നുന്നു എന്നാ അയാള് പറഞ്ഞേ.."
(ആത്മഗതം - സായിപ് എന്ത് തങ്കപ്പെട്ട മനുഷ്യന്. വെറുതേ തെറ്റിധരിച്ചു, പേടിച്ചു! അല്ലെങ്കിലും ഇന്നോട് അയാള് അങ്ങനെയൊന്നും പറയണ്ട കാര്യല്ലാന്ന് ഇനിക്കറിയാം..പെട്ടെന്ന് കേട്ടപ്പോ പിന്നെ....)
**കഥ എന്ന ലാബൽ ധാരാളം മേമ്പൊടി ചേർത്തതു കൊണ്ട്.
ആദ്യത്തെ ആറ് വര്ഷം LKG മുതല് നാലാം ക്ലാസ്സ് വരെ സായിപ്പിന്റെ പോലെ, ബാഡ്ജോടു കൂടിയ കണ്ഠകൗപീനവും, അരപ്പട്ടയും, ചരണാവരണത്തോട് കൂടിയ പാദരക്ഷയും വേണ്ടുന്ന ഇംഗ്ലീഷ് സ്കൂളിലാണ് പഠിച്ചത്. അവിടെ ഇംഗ്ലീഷ് ആശയവിനിമയത്തിനായി ഉപയോഗിക്കണം എന്ന് ഇടയ്ക്ക് നിയമം വന്നു. അക്കാലത്ത് ഓരോന്നൊക്കെ ഇംഗ്ലീഷിൽ ചോദിക്കുന്നത് ചില ടീച്ചർമാർക്ക് ഗൌരവമേറിയ അജണ്ടയായിരുന്നു. ഇപ്പോചൈനീസ് കേൾക്കുന്നത് പോലെ ആയിരുന്നു അന്ന് ഇംഗ്ലീഷ് കേട്ടിരുന്നത്.
അതുകൊണ്ടെന്തുണ്ടായി? സമാനചിന്താഗതിക്കാരായ മലയാളപ്പിള്ളേർ, അനായാസേന ഒഴുകിപ്പോകുന്ന തരം ഇംഗ്ലീഷിന്റെ ഒരു വകഭേദം, ദൈനംദിന ആശയവിനിമയത്തിനായി അവിടെ വെച്ച് വികസിപ്പിച്ചെടുത്തു.
എന്തെങ്കിലും പറ്റാത്തത് പറഞ്ഞാൽ..
"ഈസ്റ്റ് വണ് മോസ്ക്.. ദേറ് ഗോ ഏന്ഡ് സേ"
(അങ്ങ് കെഴക്ക് ഒരു പള്ളി ഉണ്ട്. അവിടെ പോയി പറഞ്ഞാ മതി.)
രാവിലെ വന്ന പാടെ ഹോം വർക്ക് ചെയ്യാത്ത ഇണയെ തപ്പുന്നവർ പറയുന്നത്..
"യൂ ഹോം വര്ക്ക്? ഐ നോ ഹോംവര്ക്ക് .."
(നീ ഹോംവര്ക്ക് ചെയ്തോ? ഞാന് ഹോംവര്ക്ക് ചെയ്തില്ല.)
കോണി ഓടിക്കയറിയഏതോ ആണ്കുട്ടിയുടെ കൈ പോകുന്ന വഴിക്ക് മേത്ത് തട്ടിപ്പോയതിന് നാലാം ക്ലാസ് പെണ്കുട്ട്യോള് പറഞ്ഞത്.
"ഹീ ടച്ച്?", "ഉം ടച്ച്", "ഓ മൈ ഗോഡ്"
(ആ ചെക്കൻ നിന്റെ കയ്യിമ്മല് തട്ട്യോ? ഉം.. തട്ടി. ന്റീശ്വരാ..)
ഇംഗ്ലീഷ് പറയണം എന്ന് ആഗ്രഹമില്ലാത്ത ചില പിള്ളേര് അവിടെ പോയി കണ്ഠകൗപീനം കെട്ടാനും, ചരണാവരണത്തോട് കൂടിയ പാദരക്ഷ ഇടാനും, കാണാപ്പാഠം പഠിയ്ക്കാനും നന്നായി പഠിയ്ക്കും. ഇന്നത്തെ പോലെ ടിവിയും മറ്റു മാധ്യമങ്ങളും പ്രചാരത്തിൽ ഇല്ലായിരുന്നത് കൊണ്ട്, മലയാളം മാത്രം സംസാരിച്ച് പഴകിയ കുടുംബത്തിൽ നിന്ന് വന്നവർക്ക് ഇംഗ്ലീഷ് പറച്ചിൽ ഒരു പുതിയ അനുഭവം ആയിരുന്നു. നല്ല താൽപര്യം ഇല്ലാത്ത തരം പഠിപ്പ് പഠിക്കുന്നവരുടെ ഇംഗ്ലീഷ് പറച്ചിൽ "ദേറ് ഗോ ഏന്ഡ് സേ" ആയില്ലെങ്കിലല്ലേ അദ്ഭുതപ്പെടേണ്ടത്? തിയറി കുഴപ്പമില്ലാതെ മുന്നോട്ട് പോയി. പ്രാക്ടിക്കൽ മുമ്പ് പറഞ്ഞ ദേറ് ഗോ ഏന്ഡ് സേ.
പിന്നീട് അഞ്ച് മുതല് പത്തു വരെ പഠിച്ച സ്കൂളിൽ ഇംഗ്ലീഷ് പറയണമെന്നേ ഇല്ലായിരുന്നു. വിഷയങ്ങള് ഇംഗ്ലീഷില് ആയത് കൊണ്ട് ഒരു പരിചയം വന്നു. "ഒരുവേള പഴക്കമേറിയാൽ ഇരുളും മെല്ലെ.." എന്ന് ആശാൻ പറഞ്ഞത് പോലെ പഴകിപ്പഴകി ഇംഗ്ലീഷ് വെളിച്ചം കുറച്ച് കിട്ടി (ആശാൻ പറഞ്ഞത് സീത ആശ്രമത്തിൽ കഴിഞ്ഞപ്പോൾ ആണെന്ന് അമ്മയുടെ സാക്ഷ്യം!). പശു മൂത്രമൊഴിക്കുന്നതു പോലെ, ഇംഗ്ലീഷ് അനിർഗളം പുറത്തേക്ക് വരില്ലെങ്കിലും, ചാണകം വീഴുന്ന നിലവാരത്തിലൊക്കെ വരും. പ്രയോഗം കുറവായത് കൊണ്ട് ചാണകത്തിൽ നിന്ന് മൂത്രത്തിലേക്ക് കാലാന്തരേ പരിണമിച്ചുമില്ല, എന്നിലെ പശു മലയാളത്തിൽ മൂത്രമൊഴിച്ചും ഇംഗ്ലീഷിൽ ചാണകമിട്ടും സ്വസ്ഥമായി കഴിഞ്ഞു കൂടുകയാണ് ഉണ്ടായത്.
കഥയ്ക്ക് ട്വിസ്റ്റ്. വിവാഹം കഴിഞ്ഞു. പ്രിയതമ മുഴുനീളം മലയാളം സ്കൂളില് പഠിച്ചു പോന്ന കുട്ടിരത്നമാണ് (ന്നെ സ്ത്രീന്ന് വിളിക്കല്ലേ.. ). അതിന്റെ ലാളിത്യം സദാ പ്രകടമായിരുന്നെങ്കിലും എസ്. എസ്. എല്. സി ക്കുള്ള മാര്ക്ക് വെച്ച് പല തവണ ഞാന് പീഡിപ്പിക്കപ്പെട്ടിരുന്നു, സ്കൂൾ ജീവിതം അയവിറക്കുന്നതിനിടയിൽ ഇത്തരം സംഗതികൾ കടന്നു വരും..
"പിന്നെല്ലേ എസെല്സിക്ക് ഞാന് കുത്തിയിരുന്ന് പഠിച്ചതാ സോഷ്യല്, ഓരോ പാഠോം തൊടക്കം മുതല് അവസാനം വരെ കാണാണ്ട് പറയ്വായീനു. ഐല് ഇനിക്ക് ഐമ്പേല് ഐമ്പേ കിട്ടി. കിരണ്ന് എത്തറ്യാ..?"
അവൾക്കും ഇംഗ്ലീഷ് ദൌർബല്യം ആയിരുന്നു. എനിക്ക് ആറ് വർഷത്തെ ഇംഗ്ലീഷ് കാറ്റേറ്റ് അല്പസ്വല്പം പ്രയോഗങ്ങളൊക്കെ വശത്തായിരുന്നു.
എന്നിരുന്നാലും ജലാംശത്തിന്റെ ഏറ്റക്കുറച്ചിലുള്ള രണ്ടു തരം ചാണകമായിരുന്നു ഞങ്ങൾ ഇരുവരുടെയും ഇംഗ്ലീഷ്.
ജോലിയിൽ പരിഭാഷയ്ക്ക് ഒരു കൈത്താങ്ങ് വേണ്ടി വരുമ്പോഴൊക്കെ ഞാൻ ഓടിച്ചെന്ന് മൂക്കില്ലാ രാജ്യത്തെ മുറിമൂക്കന് സായിപിന്റെ ആ വേഷമെടുത്തിട്ട് എസ് എസ് എല് സി പീഡനത്തിന്റെ ക്ഷീണമങ്ങ് തീര്ക്കും. ഒരു ഇംഗ്ലീഷ് മുല്ലയാണ് ഞാന് എന്നത്രേ അവളുടെ തെറ്റിധാരണ.
വിവാഹം കഴിഞ്ഞ് പുതിയ ജോലിയില് പ്രവേശിച്ച കാലത്ത് മിക്കവാറും ദിവസങ്ങളില് Client ആയിരുന്ന സായിപുമായി text chat ഉണ്ടാകുമായിരുന്നു അവള്ക്ക്. അത് കൈകാര്യം ചെയ്യുന്നതിനിടയില് നടന്ന ഒരു കുഞ്ഞു കാര്യം പങ്കു വെക്കാനാണ് ഇത്രയും വലിയ മുഖവുര!
(അല്ലെങ്കിലും ഫ്രണ്ട്സിന്റെ ഒക്കെ മുന്നില് ന്നെ കരിവാരിത്തേക്കാൻ പ്രത്യേക താല്പര്യം ആണല്ലോ!
പൊന്നേ, ഒരു കുഞ്ഞ് നർമ്മം പങ്കു വെക്കലല്ലേ!)
ഒരു ദിവസം കാലത്ത് സായിപ് എന്തോ ജോലിയുടെ കാര്യം ചാറ്റ് ചെയ്തു ചോദിച്ചു. ഇന്ന ഇന്നതൊക്കെ ചെയ്തു തീർന്നു, ഇനി ഇതൊക്കെ ചെയ്യാനുണ്ട് എന്ന രീതിയിൽ അവൾ മറുപടി പറഞ്ഞു. എല്ലാം കഴിഞ്ഞപ്പോള് സായിപ് കഠിനമായ എന്തോ അവളോട് പറഞ്ഞത്രേ.എന്നിട്ട് ഗുഡ് ബൈ പറഞ്ഞ് ലോഗ്ഔട്ട് ചെയ്തു.
സംഭവം ഗുരുതരമായെന്ന് അവൾക്ക് ബോധ്യമായി. ജോലിയുടെ കാര്യത്തില് എന്തോ വീഴ്ച സംഭവിച്ചോ? അതിനും മാത്രം ഒന്നും ഉണ്ടായും ഇല്ലല്ലോ. എവിടെയാണ് വീഴ്ച എന്ന് വ്യക്തമായി മനസ്സിലാവുന്നില്ല. എന്തായാലും സായിപ്പ് അത്ര രസത്തിലല്ല. ആവലാതിയോടെ സീറ്റില് നിന്ന് എഴുന്നേറ്റു pantry യിലേക്ക് നടന്നു. കൂട്ടുകാരുമായി ഈ ആവലാതി പങ്കു വെക്കാമെന്നുറച്ചു. എന്തെങ്കിലും പ്രതിവിധി കിട്ടിയാലോ എന്നാ പ്രതീക്ഷയിൽ അവിടെയിരുന്ന് ചായ കുടിക്കുന്നവരുടെ അടുത്തെത്തി.
അവള് : "എന്റീശ്വരാ.." (ടെന്ഷന് .. )
കൂട്ടുകാരി : "എന്താ.. എന്താ പറ്റിയേ.."
അവള് : "കൊഴപ്പായെടോ.. രാവിലെത്തന്നെ സായിപിന്റെ അടുത്ത്ന്ന് കേട്ടു.."
കൂട്ടുകാരി : "എന്താ കാര്യം.. ഇമ്മക്ക് സമാധാനം ഇണ്ടാക്കാം."
അവള് : "Client ഇന്നോട് ചൂടായി."
കൂട്ടുകാരി : "എന്തിന്.."
അവള് : "അത് ഇനിക്കും മനസ്സിലാവുന്നില്ല.. ജോലി ഒക്കെ നന്നായി പോക്വായിരുന്നു.. ഞാന് അങ്ങോട്ട് Update നേരത്തേ പറയാത്തത് കൊണ്ടാണോന്നാ സംശയം."
കൂട്ടുകാരി : "അപ്പോ Update കൊടുത്തില്ലേ?"
അവള് : "അതൊക്കെ ചെയ്തതാ, ഇന്നലെ mail അയച്ചു. ഇന്ന് കാലത്ത് chat ചെയ്തപ്പോഴാന്ന് നേരിട്ട് പറഞ്ഞത് എന്ന് മാത്രം. അതിന് ചൂടാവണോ? ഇനി സാറിനോടെങ്ങാന് പോയി പറഞ്ഞ് കൊഴപ്പാവോ ഈശ്വരാ?"
കൂട്ടുകാരി : "സായിപ് എന്താ നിന്നോട് പറഞ്ഞേ? വല്ല ചീത്തയോ മറ്റോ?"
അവള് : "ചീത്ത പറഞ്ഞില്ലാന്നേ ഉള്ളൂ.."
കൂട്ടുകാരി : "പിന്നെ ?"
അവള് : "ഇന്നോട് പറയ്വാ.."
കൂട്ടുകാരി : "പറഞ്ഞ കാര്യം പറയെടോ."
അവള് : "Sounds good" ന്ന്
ഇത്തിരി നേരത്തെ ചിരിക്ക് മുന്നോടിയായുള്ള ലാഘവമുള്ള നിശബ്ദത. അതറിഞ്ഞ്, എന്തോ അമളി പറ്റിയെന്ന് അവള് ഉറപ്പിച്ചു. അമളിയാണെങ്കിലെന്താ പേടിക്കാനൊന്നുമില്ലല്ലോ എന്ന് സമാധാനിച്ചുകൊണ്ട് അവള് ചോദിച്ചു :
"എന്താ.. അതിന് വേറെ വല്ല അര്ത്ഥോം ണ്ടോ?"
കൂട്ടുകാരി : "അതിന് ഒരു അര്ത്ഥമേ ഉള്ളൂ.."
അവള് : "എന്തായാലും വേണ്ടില്ല.. നല്ലതല്ലേ മോളേ ആ അർത്ഥം?"
കൂട്ടുകാരി : "ഗുഡ് എന്ന് കേട്ടാ അറഞ്ഞൂടെ മണ്ടൂസേ നല്ലതാണ് ന്ന്.."
അവള് : "അതെനിക്കറിയാം.. പക്ഷെ അതു മാത്രല്ലല്ലോ പറഞ്ഞേ.. സൌണ്ടും കൂടി ഇല്ലേ?"
കൂട്ടുകാരി : "നീയെന്ത് അർത്ഥാ വിചാരിച്ചേ?"
കൂട്ടുകാരി : "എന്റമ്മോ! ഇത്ര കടന്ന് ചിന്തിച്ചു പോയോ? നീ പറഞ്ഞത് കേട്ടിട്ട് നന്നായി തോന്നുന്നു എന്നാ അയാള് പറഞ്ഞേ.."
(ആത്മഗതം - സായിപ് എന്ത് തങ്കപ്പെട്ട മനുഷ്യന്. വെറുതേ തെറ്റിധരിച്ചു, പേടിച്ചു! അല്ലെങ്കിലും ഇന്നോട് അയാള് അങ്ങനെയൊന്നും പറയണ്ട കാര്യല്ലാന്ന് ഇനിക്കറിയാം..പെട്ടെന്ന് കേട്ടപ്പോ പിന്നെ....)
**കഥ എന്ന ലാബൽ ധാരാളം മേമ്പൊടി ചേർത്തതു കൊണ്ട്.
അഭിപ്രായങ്ങളൊന്നുമില്ല:
ഒരു അഭിപ്രായം പോസ്റ്റ് ചെയ്യൂ